Przejdź do głównej zawartości

Podsumowanie miesiąca – październik + jesień w obiektywie


Drodzy Czytelnicy J

W tym miesiącu pojawiło się mało recenzji na blogu. Oprócz obowiązków zawodowych pochłonęły mnie inne rzeczy. Wolne chwile w październiku były przeznaczone dla mnie i mojej rodziny. Zapewniam Wam, że dobrze je spożytkowałam J Potrzebowałam odrobiny wyciszenia i czasu na przemyślenia. Dodatkowo wypróbowywałam rzeczy, które dawno chodziły mi po głowie, piekłam, gotowałam i spotykałam się z rodziną i przyjaciółmi. To był bardzo dobry czas, wpłynął nieco na zmianę mojego myślenia, dodał mi odwagi do działania.

Cały czas pracuję nad organizacją priorytetów, raz wychodzi mi to lepiej a raz gorzej, ale uwierzcie mi – samo próbowanie sprawia, że robię całkiem dużo rzeczy, do których normalnie raczej bym się nie zmobilizowała. Nie jest łatwo ze wszystkim nadążyć i czasem muszę zrezygnować z rzeczy, które są dla mnie ważne, na rzecz jeszcze ważniejszych. Cały czas się uczę i jeszcze wiele przede mną J Metoda prób i błędów jest czasochłonna, ale skuteczna J Być może za jakiś czas podzielę się nowymi książkami o tematyce organizacyjnej, a tymczasem odsyłam Was do kilku poprzednich postów klik, klik, klik, klik.

W październiku na blogu ukazały się następujące wpisy:

Podsumowanie miesiąca – wrzesień;
Paulina Świst, „Prokurator”, Warszawa 2017;
Jean Shinoda Bolen, „Boginie w każdej kobiecie”, Warszawa 2006;
Patrick de Rynck, „Jak czytać malarstwo”, Kraków 2006;
Szymon Hołownia, „Kościół dla średniozaawansowanych”, Warszawa 2004.


Jesień w obiektywie :) (ujęcia z różnych miejsc i z różnych lat)




Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jacy naprawdę są Finowie?

„CO FINOWIE MAJĄ W GŁOWIE. O JEDNYM TAKIM, CO POŚLUBIŁ FINKĘ”, WOLFRAM EILENBERGER, PRZEŁOŻYŁA Z NIEMIECKIEGO WIOLETTA MAZUREK, WROCŁAW 2010, Tytuł mnie zaciekawił, ale po rozpoczęciu lektury poczułam się rozczarowana. Niezbyt jasne opisy różnych zdarzeń i sytuacji, historyjki wycięte z kontekstu, wszystko na tle zimowej Finlandii. Dopiero po przebrnięciu przez jakieś 70 stron zaczęło robić się interesująco. Autor bazując na własnym doświadczeniu charakteryzuje fiński naród. Finów pokazuje jako miłujących ciszę i spokój ludzi o twardych charakterach, co jest w dużej części ukształtowane przez przyrodę i ciężkie warunki, w jakich żyją. Zwraca uwagę, że Finowie mają swój własny świat, a widać to między innymi po tym, że wymyślają własne konkurencje (np. w łowieniu ryb czy noszeniu różnych nietypowych ciężarów). Nie mają oczywiście sobie równych w całym świecie, ponieważ te bardzo poważne „dyscypliny” są na tyle unikatowe, że nigdzie indziej się nie przyjmują. Według Autora...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Stieg Larsson, „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”,

STIEG LARSSON, „MĘŻCZYŹNI, KTÓRZY NIENAWIDZĄ KOBIET”, Miałam bardzo długą przerwę w czytaniu kryminałów, ale ogromnie się cieszę, że sięgnęłam po „Millennium” – ta trylogia to prawdziwy majstersztyk. Nawet trudno jest mi tę książkę zrecenzować, ponieważ jest tak obszerna. Fabuła jest intrygująca i wciągająca. Mimo że kilka lat temu oglądałam „Dziewczynę z tatuażem”, to i tak czytanie tej książki to było dla mnie przeżycie. Mikael Blomkvist – wytrawny dziennikarz podejmuje się rozwiązania zagadki sprzed kilkudziesięciu lat na polecenie bogatego przemysłowca. Tragedia, która rozegrała się w rodzinie nie daje mu spokoju. Pomaga mu niezwykle inteligenta hakerka. Postać Salander jest wspaniale wykreowana. Wielowymiarowa fabuła, wątki poboczne, wszystko jest na najwyższym poziomie. Nawet sobie nie wyobrażam ile Autor musiał wcześniej napisać stron, że aż tak wspaniale wyrobił swoje pióro. Dla kogo ta książka będzie dobra ? Osoby o wrażliwych nerwach i brzydzące ...
3 komentarze
Czytaj więcej