Przejdź do głównej zawartości

Planowanie i organizacja - część 2.


Dlaczego niedziela jest dobra na planowanie? I jak to zrobić? W dzisiejszym wpisie odpowiem właśnie na te dwa pytania.

Być może wolicie planować raz w miesiącu, ale myślę, że życie większości osób jest na tyle dynamiczne, że będą potrzebowały również planowania tygodniowego. Warto wybrać sobie jeden stały dzień na planowanie. Dzięki systematyczności wyrobimy sobie nawyk, a także w naszym życiu będzie mniej chaosu. Jeśli planujemy zbyt rzadko i nieregularnie, zadania się nawarstwiają i nie mamy takiego poczucia, że nasze plany i cele postępują do przodu. Dla jednych dobrym dniem będzie piątek, dla innych poniedziałek, a dla jeszcze innych niedziela.

Przyznam się szczerze, że jeszcze nie wprowadziłam jednego stałego dnia na planowanie, ale najczęściej robię to w niedzielę. Dlaczego? Bo jest to dzień, kiedy często mam najwięcej czasu i wygospodarowanie pół godzinki, żeby usiąść przy kalendarzu jest możliwe.

Dzięki planowaniu w niedzielę:


  • Mogę intensywnie i z głową rozpocząć nowy tydzień, obfitujący w wyzwania.
  • Mogę zaplanować sobie co będę robić w następny weekend, jak chcę sie zrelaksować i z kim spotkać.


Niedziela to dobry czas na przejrzenie listy celów/marzeń. W natłoku codziennych obowiązków, super ważnych spraw do załatwienia, łatwo przeoczyć konieczność robienia czegoś dla siebie i dla swojej przyszłości. Zanim rzucimy się od poniedziałku w wir pracy na etacie/ lub innej, warto pomyśleć o zaplanowaniu drobnych kroków do realizacji jednego marzenia lub celu, który nie jest terminowy, ale jest dla nas ważny (np. odwiedzenie kogoś dawno niewidzianego, wykonanie telefonu do kogoś, z kim chcemy utrzymać kontakt, ale jakoś nie wychodzi, albo poczytanie o miejscu, które chcemy odwiedzić). Przykłady można mnożyć w nieskończoność. Zastanówcie się, co u Was jest zawsze odkładane i jeśli realizacja tego celu wymaga kilku kroków to rozpiszcie je i zanotujcie do kalendarza na kolejny tydzień przynajmniej dwa z nich. Te kroki mogą być małe, ale jeśli je wpiszecie i wykonacie, przybliżą Was do celu. Ta metoda, która polega na dzieleniu dużego zadania na małe nazywa się metodą salami. Stosowałam ją podczas pisania pracy magisterskiej i bardzo mi pomogła.

Jak zabrać się do planowania?


  • Przygotuj kalendarz, listę celów/ marzeń, i wszystkie inne rzeczy, które używasz do organizacji (np. zeszyt w którym prowadzisz kolekcje –tzw. bullet journal);
  • Przygotuj kolorowe długopisy, zakreślacze i karteczki samoprzylepne;
  • Nastaw sobie stoper na 30 min (przy planowaniu tygodnia w zupełności powinno wystarczyć).
  • Zacznij od ustalenia swoich wartości (jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś/eś). Jeśli najważniejsza jest dla nas rodzina, to w naszym kalendarzu znajdą się inne zadania, niż u osoby dla której najważniejsze są podróże/kariera/pieniądze. Żadne wartości nie są dobre ani złe. Po prostu chodzi o to, aby móc działać w zgodzie ze sobą, trzeba wiedzieć, co jest dla nas ważne.


Oczywiście zdaję sobie sprawę, że praca jest ważna, bo zapewnia źródło dochodu. Ale starajmy się nie zapominać, że oprócz pracy mamy jeszcze inne życie.

Doskonale odzwierciedla to poniższy cytat:


„Każdy z nas jest domem z 4 pokojami. Fizycznym, mentalnym, emocjonalnym i duchowym. Większość z nas mieszka w jednym z nich przez większość czasu, ale dopóki codziennie nie będziemy odwiedzać każdego pokoju, chociażby aby go przewietrzyć, nie będziemy całością”.

Na pewno pamiętacie książkę „Jedna rzecz”. Autor tej książki zachęca do skupienia się na jednej rzeczy i ładowanie w nią tyle energii, ile tylko możemy, po to, aby spotęgować efekt. Rozumiem to założenie. Jeśli chcemy być wybitni w jakiejś dziedzinie może to oznaczać poświęcenie innych aspektów życia. Ale ten sam Autor podkreśla również jak ważny jest wypoczynek. Nie należy zapominać, że ślepe podążanie tylko za jednym aspektem życia może się na nas zemścić. Np. zaszwankuje nam zdrowie lub pogorszą się nasze relacje z bliskimi.

Dzięki określeniu naszych wartości i planowaniu czasu możemy świadomie określić na co w danym tygodniu/ miesiącu chcemy (lub musimy) poświęcić więcej czasu, ale też możemy to zrównoważyć w kolejnym tygodniu. Np. w maju najważniejsze był dla mnie pisanie pracy magisterskiej, przez co ograniczyłam kontakty towarzyskie i obowiązki związane z blogiem. Ten projekt był dla mnie priorytetowy. Jednakże, gdy wiedziałam, że się zakończy, mogłam zaplanować zadania związane z innymi dziedzinami mojego życia. Był to mój świadomy wybór, który dał mi komfort psychiczny. Pozwolił także uniknąć myśli: „Powinnam być teraz gdzie indziej, robić co innego”.

Teraz kiedy już znasz swoje wartości, przejrzałaś/eś listę marzeń, wiesz co jest Twoim głównym celem na dany okres, możesz zapisać w swoim kalendarzu zadania. Najlepiej przypisać je od razu do konkretnych dni.

A później pozostaje Ci już tylko przystąpić do realizacji planu i działać :)





Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Lato bez mężczyzn”

SIRI HUSTVEDT, „LATO BEZ MĘŻCZYZN”, WARSZAWA 2014 Niestety dzisiaj niepochlebna recenzja znajdzie się na moim blogu. Przeczytałam tę książkę tylko dlatego, że byłam w podróży i nie miałam nic innego do czytania. Okładka w bibliotece zachęciła mnie bardzo – „Zabawna, poruszająca i błyskotliwa(…)”. Niestety nie pośmiałam się, a wręcz przeciwnie – byłam zniesmaczona. Spodziewałam się w miarę lekkiej historii (na co wskazywała między innymi grubość książki i projekt okładki, który nasuwał skojarzenie z leniwym i powolnym odpoczynkiem na łonie przyrody). Niestety wielkie było moje rozczarowanie. Główna bohaterka Mia zostaje porzucona przez męża, który odchodzi do młodszej kobiety. Przekreśla 30 lat małżeństwa i po prostu ją zostawia. Mia musi jakoś poskładać swój wewnętrzny świat, który po zdradzie runął jak domek z kart. Powraca w rodzinne strony, do małego miasteczka i tam prowadzi wakacyjny fakultet z poezji i pisania. Jej słuchaczkami i uczestniczkami warsztatów jest grupka...

Wpis gościnny - Marta o "Karuzeli z Madonnami"

RACZEK TOMASZ, „KARUZELA Z MADONNAMI”, WARSZAWA 2003,           Po raz kolejny prezentuję Wam na blogu recenzję Marty. Tym razem nie jest to książka historyczna. Marta recenzuje zbiór wywiadów/ historii/krótkich opowieści znanego dziennikarza. Zapraszam do lektury J . O czym jest ta książka? Zastanawiałam się  skąd w życiu Pana Tomasza Raczka aż 57 kobiet i jakie role w nim odegrały? Jak znalazł każdej z nich należną jej przestrzeń? To 57 portretów wybitnych kobiet ze świata kultury, które swoją charyzmą potrafiły w nim zaistnieć. Należą do nich aktorki, dziennikarki, piosenkarki… Bardzo podoba mi się sposób ich kreacji. Umiejętność zadawania pytań, prowadzenie rozmowy lub tworzenie intrygującego portretu (nawet bez niej), stanowią plastyczny materiał dla czytelniczej wyobraźni. Doceniam w tych wywiadach możliwość poznania tych kobiet od strony zarówno zawodowej jak i prywatnej. Mam na myśli ich refleksje na różn...

"Jesienna miłość"

„JESIENNA MIŁOŚĆ”, NICHOLAS SPARKS, WARSZAWA 2000, Książki Sparks’a mają jedną charakterystyczną cechę – są wzruszającymi wyciskaczami łez. Nie wiem jak to możliwe, aby mężczyzna tak pięknie pisał o miłości i uczuciach. Każda książka Sparks’a mimo prostoty, jest urzekająca. „Jesienna miłość” nie należy do wyjątków. Książka ta była światowym bestsellerem w 1999 roku i nadal nie straciła na swojej aktualności. Na jej podstawie powstał również film pod tytułem „Szkoła uczuć” .  Kim są bohaterowie? Główni bohaterowie to dwójka nastolatków – Landon i Jamie. Prowadzą zupełnie zwykłe życie. Landon jest popularnym i bogatym chłopakiem a Jamie córką pastora. Nic ich nie łączy, aż do momentu szkolnego przedstawienia. Zaczynają spędzać mnóstwo czasu razem, mimo niechęci ojca Jamie. Banalna historia, ale nie kończy się cukierkowo. O czym jest ta książka? Jamie jest bardzo religijną osobą, która rozsiewa wokół siebie aurę dobroci. Pomaga dzieciom z sierocińca, organi...