Przejdź do głównej zawartości

Katarzyna Miller, Suzan Giżyńska, „Instrukcja obsługi toksycznych ludzi”



Katarzyna Miller, Suzan Giżyńska, „Instrukcja obsługi toksycznych ludzi”, Warszawa 2018

 O czym jest ta książka?

Książka porusza wiele zagadnień począwszy od relacji damsko – męskich, relacji rodzic – dziecko, poprzez godność osobistą, pracę, rodzinę, szkołę, wychowywanie dzieci, pomaganie innym, poczucie własnej wartości aż po relacje sąsiedzkie.

Moje wrażenia:

Spodziewałam się czegoś innego po tej książce i na wiele poruszonych kwestii trzeba brać poprawkę, jednakże zawiera też sporo trafnych spostrzeżeń. Oczywiście łatwo to zepsuć, ponieważ w niektóre fragmenty są napisane przypadkowo i mało profesjonalnie. Wybór zagadnień/ tematów również mógłby być bardziej trafiony.

Choć nie podzielam wszystkich poglądów Autorek, jednego nie można tej książce odmówić. Porusza bardzo wiele szalenie ważnych kwestii i problemów. Formuła książki jest ciekawa, ponieważ składa się z fragmentu listu, pod którym wypunktowane są stwierdzenia, które bezpośrednio się do tego odnoszą, a później jest zapis rozmowy Autorek książki, co dokładnie sądzą na dany temat.

Być może niektórzy zbyt pochopnie nazywają poszczególne osoby, relacje lub sytuacje toksycznymi, ale należy pamiętać, że pewna doza asertywności przyda się każdemu. W niektórych miejscach znajdziemy wartościowe wskazówki jak przeciwstawić się w różnych sytuacjach, które wydają się trudne. Natomiast kilka rozdziałów zawiera banały, a niektóre są w mojej opinii bardzo kontrowersyjne, choć trzeba pamiętać, że to tylko książka i wszystko trzeba przefiltrować przez swój system wartości.

Cytaty:

„Szczęście to umiejętność wyciągania ze wszystkiego naokoło tego co dobre, przyjemne i ciekawe.”

(Fragment książki, s. 132)


„Większość ludzi ze smutnych domów żyje dla innych. Ci ludzie nie czują swoich potrzeb lub boją się je wyrażać, bo całe życie kierowali się dobrem rodziców, dostosowywali się do ich wymagań. Zacznij szkolić się w tym, żeby słuchać tego, czego chcesz i na co masz ochotę.”
(Fragment książki, s. 248)

Podsumowanie:

W książce mądre porady są przemieszane z totalnie udziwnionymi radami, które są mocno kontrowersyjne. Ponadto wiele rzeczy, o których mówią Autorki nie jest zgodne z moim systemem wartości. Książkę warto przeczytać i wyciągnąć z niej to, co mądre i sensowne, a także adekwatne do naszej sytuacji, a resztę po prostu zignorować. 

Katarzyna Miller w swoich poradnikach porusza wiele ważnych problemów (szczególnie dla kobiet, m.in. poczucie własnej wartości, relacje damsko – męskie, miłość do samej siebie, akceptacja i inne), ale robi to w jakiś taki, nie do końca właściwy, i nie do końca przekonujący sposób. Można odnieść wrażenie, że sposób życia jaki obrała (a według niej jest najlepszy i najwłaściwszy) tak naprawdę jest wynikiem nieprzepracowanych sytuacji z jej własnego życia.


Poprzednie książki tej Autorki, które przeczytałam klik, klik.


Moja ocena 4,5/10

Papierowy Przyjaciel
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jacy naprawdę są Finowie?

„CO FINOWIE MAJĄ W GŁOWIE. O JEDNYM TAKIM, CO POŚLUBIŁ FINKĘ”, WOLFRAM EILENBERGER, PRZEŁOŻYŁA Z NIEMIECKIEGO WIOLETTA MAZUREK, WROCŁAW 2010, Tytuł mnie zaciekawił, ale po rozpoczęciu lektury poczułam się rozczarowana. Niezbyt jasne opisy różnych zdarzeń i sytuacji, historyjki wycięte z kontekstu, wszystko na tle zimowej Finlandii. Dopiero po przebrnięciu przez jakieś 70 stron zaczęło robić się interesująco. Autor bazując na własnym doświadczeniu charakteryzuje fiński naród. Finów pokazuje jako miłujących ciszę i spokój ludzi o twardych charakterach, co jest w dużej części ukształtowane przez przyrodę i ciężkie warunki, w jakich żyją. Zwraca uwagę, że Finowie mają swój własny świat, a widać to między innymi po tym, że wymyślają własne konkurencje (np. w łowieniu ryb czy noszeniu różnych nietypowych ciężarów). Nie mają oczywiście sobie równych w całym świecie, ponieważ te bardzo poważne „dyscypliny” są na tyle unikatowe, że nigdzie indziej się nie przyjmują. Według Autora...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Stieg Larsson, „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”,

STIEG LARSSON, „MĘŻCZYŹNI, KTÓRZY NIENAWIDZĄ KOBIET”, Miałam bardzo długą przerwę w czytaniu kryminałów, ale ogromnie się cieszę, że sięgnęłam po „Millennium” – ta trylogia to prawdziwy majstersztyk. Nawet trudno jest mi tę książkę zrecenzować, ponieważ jest tak obszerna. Fabuła jest intrygująca i wciągająca. Mimo że kilka lat temu oglądałam „Dziewczynę z tatuażem”, to i tak czytanie tej książki to było dla mnie przeżycie. Mikael Blomkvist – wytrawny dziennikarz podejmuje się rozwiązania zagadki sprzed kilkudziesięciu lat na polecenie bogatego przemysłowca. Tragedia, która rozegrała się w rodzinie nie daje mu spokoju. Pomaga mu niezwykle inteligenta hakerka. Postać Salander jest wspaniale wykreowana. Wielowymiarowa fabuła, wątki poboczne, wszystko jest na najwyższym poziomie. Nawet sobie nie wyobrażam ile Autor musiał wcześniej napisać stron, że aż tak wspaniale wyrobił swoje pióro. Dla kogo ta książka będzie dobra ? Osoby o wrażliwych nerwach i brzydzące ...
3 komentarze
Czytaj więcej