Przejdź do głównej zawartości

Paweł Reszka, „Chciwość. Jak nas oszukują wielkie firmy”,



PAWEŁ RESZKA, „CHCIWOŚĆ. JAK NAS OSZUKUJĄ WIELKIE FIRMY”, WARSZAWA 2016

W rozdziale pierwszym Autor skupia się na pokazaniu jak wielka presja jest wywierana na pracownikach banków i korporacji. Musisz sprzedawać, sprzedawać, sprzedawać.  Realizować plan i cele. Jeśli nie jesteś efektywny, na Twoje miejsce czeka wielu chętnych.  Omijaj szczegóły i ryzyko związane z produktem, nie tłumacz klientom na co się decydują.

Namawiaj rodzinę i znajomych do kupowania dodatkowych ubezpieczeń i innych produktów. Nie jest istotne, że to nieopłacalne. Musisz się utrzymać.

W rozdziale drugim – Klient. W rozdziale tym omówione są najpopularniejsze sposoby na zdobywanie klienta. Jeśli klient jest oporny – trzeba zastosować prowokację. Na każdego jest jakiś sposób, trzeba być odpowiednio przygotowanym, mieć w zanadrzu gotowe odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania, żeby wyglądać na profesjonalistę.

Rozdział trzeci jest o tym jak sprzedawało się kredyty frankowe i kto jest tak naprawdę winien zaistniałej sytuacji. O tym dlaczego bezpieczniej jest brać kredyty w walucie, w której się zarabia. Jak pracownicy banku sami wpadli w swoje pułapki. Jak wyglądał kryzys z 2008 roku. Co sądzą o tym byli pracownicy banków i doradcy finansowi.

Albo jesteś rekinem i zjadasz mniejsze rybki albo sam będziesz zjedzony. Niektóre firmy bazują na najprostszych ludzkich instynktach. Walka o przetrwanie. Autor zdradza kulisy szkolenia sprzedawców. To okropne, ale uczą się oni schematycznego odgrywania scenek i później na siłę próbują sprzedać produkt, którego klient wcale nie chce. Grają na marzeniach i uczuciach. Odwołują się do emerytury i konieczności oszczędzania. Naciągają. Zero mówienia o ryzyku, jak nie sprzedaż produktu nie zarabiasz. Nie ma prowizji, za to jest jeszcze upomnienie od szefa. A etyka, uczciwość? To obce pojęcia.

Młodym pracownikom obiecuje się złote góry, ale dostają oni najgorszych klientów, tzw. drobnicę. Żeby wyjść na swoje muszą być bezwzględni i stosować działania na granicy prawa. Najlepszych klientów dostają starzy wyjadacze. Ich relacja z klientem jest nieco bardziej etyczna, ale ostatecznie i tak chodzi o zarobek, marżę, a każdy klient to źródło dochodu.

Rozdział szósty demaskuje totalnie produkt jakim są polisolokaty. Zupełnie nieopłacalny dla klienta produkt grożący utratą wszystkich włożonych pieniędzy.  Jednak na pierwszy rzut oka wygląda atrakcyjnie, zysk na poziomie kilku procent. Eventy ze znanymi osobistościami, na których sprzedawane są tego typu produkty. Powiew luksusu, który może stać się również twoim udziałem. Atmosfera dobrej zabawy, budowanie zaufania, wiarygodności, słupki, diagramy, wykresy i tabele. Czysty zysk. Czyżby? W pierwszym roku może tak to wyglądać, ale polisolokatę zakłada się na kilka lat i wtedy konsekwencje są miażdżące.

Oszukany klient nie ma nawet do kogo pójść na skargę. System bankowy jest chory i dyrektorzy oraz inni ludzie na wysokich szczeblach mają tego świadomość, ale liczy się ciągły wzrost i bycie lepszym od konkurencji. Etyka, uczciwość, zrównoważony wzrost – to pojęcia, których się unika. Jak zauważają pracownicy banków ludzie (klienci) są sami sobie winni, ponieważ chcą dużych zarobków, wysokiego procentu. Prawda jest taka, że tego typu produkty finansowe są wysoce ryzykowne. I klient nie zdaje sobie z tego sprawy, a często nie pyta, skuszony wizją spełnionych marzeń (mieszkanie dla dzieci, luksusowe wczasy, drogi samochód, życie na poziomie, spokojna emerytura – wstaw co chcesz).

Na końcu znajduje się słowniczek, dzięki któremu lepiej zrozumiemy co działo się przed 2008 rokiem i po nim, kiedy nastąpił kryzys. Kryzys może być pozytywny lub negatywny, w zależności od podjętych działań zaradczych. Niestety większość sektora bankowego i finansowego nie zamierzała rezygnować z dostatniego życia (dzieci hossy) i stworzono odpowiednie produkty, by klienta oszukać i żyć z gigantycznych prowizji.

Książka nie jest czarno – biała i stara się jak najszerzej pokazać zjawisko. Niejednokrotnie pracownicy banków sami padli ofiarą ryzykownych inwestycji, natomiast klienci również nie przejawiali należytej ostrożności i nie zadawali pytań, a jeśli tak, to byli za mało dociekliwi.


Uważam, że tę książkę powinien przeczytać każdy, kto zamierza brać kredyt albo ma jakieś oszczędności i chce je zainwestować. Marzenia o wspaniałych dochodach, które same narastają i za kilka lat przyniosą nam wymarzone wakacje, emeryturę itp., trzeba porządnie  zweryfikować. Kiedyś bank kojarzył się z zaufaniem, solidnością i bezpieczeństwem. Po 2008 roku wiele banków nie przestrzegało standardów moralnych, etycznych i ludzkich. Pracownicy nie byli zachęcani – byli zmuszani do sprzedawania nieopłacalnych produktów i bardzo dokładnie rozliczani. Obecnie niektóre banki próbują odzyskać zaufanie klientów, ale nie jest to proste i pewnie tak zostanie przez najbliższe lata, chyba że znów nastanie okres wzrostu, co z kolei i tak nie daje żadnej pewności. 

Komentarze

  1. Hej. Jeśli zostaliście oszukani, to polecam Wam podjęcie współpracy z Kancelarią Invictus. Kancelaria mieści się w Wrocławiu i najlepiej skontaktować się z nimi telefonicznie: 733 171 161 albo mailowo: kontakt@kancelariainvictus.pl - spora wiedza w temacie oraz zaangażowanie w swoją pracę :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

„2017 wojna z Rosją”

Źródło grafiki: https://www.rebis.com.pl/imageshandler/22885/miniature/?ts=385370 RICHARD SHIRREFF, „2017 WOJNA Z ROSJĄ”, PRZEŁOŻYŁ RADOSŁAW KOT, POZNAŃ 2016 W dzisiejszej recenzji proponuję lekturę skierowaną do obydwu płci. Książkę wypożyczyłam z biblioteki i szczerze powiem, że bardzo mnie wciągnęła. Oczywiście nie jest idealna – Wielka Brytania i Stany Zjednoczone zostały ukazane jako wybawcy świata, choć Autor nie szczędzi krytyki skierowanej do brytyjskich polityków i dowódców. „Możesz nie interesować się wojną, ale wojna interesuje się Tobą” (Lew Trocki) Kim jest Autor? Richard Shirreff to były żołnierz wojsk lądowych, doświadczony dowódca, Brytyjczyk urodzony w Kenii, dowódca i generał. Dwa lata sprawował wysokie stanowiska w NATO: dowodził Korpusem Sojuszniczych Sił Szybkiego Reagowania oraz był zastępcą naczelnego dowódcy Sojuszniczych Sił Zbrojnych w Europie. O czym jest ta książka? 2017 wojna z Rosją to książka z gatunku polictical fiction

Michał Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”

Źródło grafiki Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”, Kraków Książka jest cieniutka i można dosyć szybko ją przeczytać, ale niektóre fragmenty wymagają głębszej refleksji i zastanowienia. Napisało ją chrześcijańskie małżeństwo, które prowadzi w Krakowie Klinikę Małżeńską. Można się nie zgadzać z niektórymi fragmentami, poglądami Autorów, ale może właśnie czasem warto przeczytać coś, z czym się nie utożsamiamy w 100% a może nawet nie w połowie… Czytanie ma służyć między innymi konfrontowaniu swoich poglądów z poglądami Autora, ale nie tylko… Warto podejść do tego z otwartym umysłem i sercem. W poniższej książce znalazłam kilka inspirujących fragmentów. Część z nich zachowam dla siebie do osobistego przemyślenia, ale dwoma chciałabym się podzielić z szerszym gronem, ponieważ uważam, że są wartościowe. Pierwszy fragment mówi o stworzeniu kobiety: „Kiedy Stwórca skończył stwarzanie mężczyzny, zdał sobie sprawę, że zużył

Maria Czubaszek, „Dzień dobry, jestem z Kobry"

MARIA CZUBASZEK, „DZIEŃ DOBRY, JESTEM Z KOBRY, CZYLI JAK STRACIĆ PRZYJACIÓŁ  W PÓŁ MINUTY I INNE ANTYPORADY”, WARSZAWA 2015 Ciężko pisze się recenzję książki, której Autorka niedawno zmarła. W 2016 roku Pani Maria Czubaszek zmarła w wieku 76 lat. Pochowana została w Warszawie. Maria Czubaszek miała niesłychane poczucie humoru. Czytając tę książkę kilka razy śmiałam się na głos. Jednakże nie zgadzam się z nią w wielu kwestiach światopoglądowych i etycznych. Nie mniej trzeba przyznać, że jej talent satyryczny był wielki. Pani Maria, szczera aż do bólu w swoich opowieściach, jest zabawna, ale w jej słowach można odnaleźć cień jakiegoś zgorzknienia. Przyznaje się do tego, że jej ulubionym sposobem spędzania czasu jest palenie papierosów, że odżywia się źle i nieregularnie, nie lubi sportu i brzydzi ją wszystko, co zdrowe. W dzisiejszych czasach, nastawionych aż do przesady na promocję zdrowego stylu życia takie słowa nie tylko szokują, ale wydaje się, aż niewiarygodne, że