Przejdź do głównej zawartości

Planowanie i organizacja część 3, „Liczy się efekt. Jak pobudzić swoją produktywność”

Źródło grafiki: http://psycholog-pisze.pl/wp-content/uploads/2014/08/liczy_sie-efekt_okladka.jpg

ANDRZEJ BUBROWIECKI, „LICZY SIĘ EFEKT. JAK POBUDZIĆ SWOJĄ PRODUKTYWNOŚĆ”



Produktywność, zarządzanie sobą w czasie, planowanie i organizacja – wszystkie te zagadnienia są pośrednio związane z ludzkimi emocjami. Dlaczego? Emocje kierują naszym życiem i należy nauczyć się, jak nad nimi panować.

Autor pisze bardzo ważną rzecz na temat zarządzania emocjami. Czytałam to już wcześniej, ale jest to tak ważna informacja, że uważam, iż trzeba przekazywać ją dalej. Mianowicie nie powinno się obwiniać innych za to jakie emocje odczuwamy. Pan/Pani X nie może nas zdenerwować. To my odpowiadamy za swoją reakcję. Możemy usłyszeć coś, co nam się nie spodoba, co będzie przykre, ale jeśli odpowiednio ćwiczymy panowanie nad emocjami możemy być ponad tym. Możemy zminimalizować wpływ negatywnych przekazów na nasze samopoczucie. Oczywiście nie znaczy to, że nie powinno się przeżywać emocji, bo uczucia, które kumulujemy w sobie również nie są dobre. W książce znajdziecie obszerniejsze wyjaśnienie.

Autor proponuje zadać sobie 4 pytania przy planowaniu dnia:


1. Co zacząć robić, czego nie robiliśmy do tej pory, a co przyniesie nam efekty?
2. Co przestać robić, z czego zrezygnować, by mieć czas na to, co naprawdę lubimy?
3. Jakie działania przyniosą nam korzyści i czego powinniśmy robić więcej?
4. Jakie działania stanowią dla nas przeszkodę i powinniśmy je ograniczyć, robić ich mniej?

Uważam, że odpowiedzenie sobie na te 4 pytania może znacznie uprościć organizację. Oczywiście nie ze wszystkich zobowiązań można od razu zrezygnować, ale powiedzcie sami, ile rzeczy robicie z przyzwyczajenia, zapominając o tym, że możecie z nich zrezygnować i w tym czasie robić coś innego, równie dobrego dla siebie (lub innych). Przykład: Mój kolega zrezygnował z prowadzenia zajęć z dziećmi (z powodu złej organizacji placówki i dlatego, że nie widział rezultatów swojego wysiłku). Czas, który odzyskał przeznaczył na doskonalenie aplikacji, którą wymyślił i która będzie służyła społeczeństwu miasta Y.

Kilka miesięcy temu przeczytałam zdanie, że naszym obowiązkiem jest korzystanie z talentów, którymi zostaliśmy obdarowani. Tkwienie w marazmie i wykonywanie swoich zadań bez, chociaż minimalnego poziomu zaangażowania, nie jest dobre dla nikogo. Warto wtedy poszukać zajęcia, w którym możemy się wykazać (nie musi to być zmiana pracy, może to być dodatkowe zajęcie raz w tygodniu, pomoc komuś, wolontariat, gotowanie nowych potraw lub cokolwiek innego, co nas interesuje). W ten sposób nabieramy przekonania, że się rozwijamy, że idzie nam coraz lepiej. Poprawia się nasza efektywność i samoocena. Warto spróbować.

Autor proponuje również bardzo istotną technikę – wyznacz każdego dnia tzw. czas kluczowy. Jest to pora nieprzerwanej pracy nad wybranym przez Ciebie projektem. Dzięki temu każdego dnia poczynisz postęp. Nawet jeśli będzie to pół godziny albo godzina, ale np. 5 dni w każdym tygodniu miesiąca (przeznacz również czas na relaks i pielęgnowanie relacji z rodziną i przyjaciółmi), pomyśl ile zyskujesz w ciągu miesiąca! Niewielka ilość czasu połączona z systematycznością powoduje stały wzrost. I nawet jeśli nie jest spektakularny, to jest widoczny już po dwóch – trzech tygodniach. Kiedyś stosując tą metodę (nie wiedziałam jeszcze, że ma swoją nazwę) uczyłam się języka obcego. Efekty były większe niż się spodziewałam.

Autor zajmuje się również w jednym z podrozdziałów tematyką nawyków w naszym życiu. Autor słusznie zauważa, że właściwe nawyki będą wspierały nas w osiągnięciu sukcesu, a także mogą bezpośrednio wpłynąć na jego osiągnięcie. Przy okazji bardzo polecam Wam książkę „Siła nawyku”, która dokładnie pokazuje jak się tworzą nawyki i jak negatywny nawyk zastąpić pozytywnym. Ważne jest aby zrozumieć tzw. pętlę nawyku.

Kolejny ważny aspekt poruszony przez Autora to otaczanie się właściwymi ludźmi, którzy będą nas wspierać w dążeniu do celu. Mogą to być znajomi, przyjaciele, członkowie rodziny, ale także mentorzy i trenerzy. Przed podjęciem się jakiegoś trudnego zadania warto sobie znaleźć takie osoby, które będą nas wspierać i które podzielą się swoim doświadczeniem.

Następnie Autor pisze o filarach produktywności finansowej. Namawia do zmiany przekonań dotyczących pieniędzy i bogactwa.

W kolejnym rozdziale skupia się na wyznaczaniu celów, oraz planowaniu ich realizacji.  Jest to bardzo szczegółowo omówione – jeśli macie problem z wyznaczaniem celów lub ich realizacją, na pewno znajdziecie tu interesujące wskazówki.

I na zakończenie dowiemy się jak reagować na sukces i na porażkę. Z porażki również można wynieść naukę na przyszłość.


Podsumowanie:


Książka napisana ciekawie, przystępnym językiem. Porusza sporo zagadnień związanych z efektywnością i produktywnością. Dowiedziałam się z niej kilku nowych rzeczy, więc jestem pozytywnie zaskoczona. Mogę Wam polecić tę pozycję, ponieważ sama zrobiłam sobie trochę notatek, które jeszcze wykorzystam. Solidna porcja przydatnych technik, które aż proszą się, żeby je wypróbować.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wyspa Korfu - Acharavi - fotorelacja

Nasz hotel znajdował się w miejscowości Acharavi na północy wyspy Korfu. Acharavi to niewielka turystyczna miejscowość położona nad Morzem Jońskim. Piękna piaszczysta plaża z odrobiną kamieni, później przechodzi w plaże żwirowo – kamienistą (jeśli podążamy na zachód w kierunku Rody). W miejscowości znajduje się mnóstwo hoteli, kilka wypożyczalni samochodów i skuterów, kościół, sklepy i sklepiki oraz dwie lub trzy szkoły nurkowania. Oto fotorelacja: Kaktus z jadalnymi owocami - próbowaliśmy i były bardzo smaczne :) Lokalna knajpka Teren hotelu Widok na na budynek główny hotelu Park wodny Hydropolis (z przerażającą pionową zjeżdżalnią) Rondo w Acharavi Sklepik z lokalnymi wyrobami (m. in. przetwory z kumkwatu) Tęcza :) Jak wyczytałam w Internecie Korfu ma wyższe średnie opady niż reszta Grecji. My mieliśmy okazją podziwiać jedną potężną ulewę.  W tle góry Albanii Sz

Michał Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”

Źródło grafiki Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”, Kraków Książka jest cieniutka i można dosyć szybko ją przeczytać, ale niektóre fragmenty wymagają głębszej refleksji i zastanowienia. Napisało ją chrześcijańskie małżeństwo, które prowadzi w Krakowie Klinikę Małżeńską. Można się nie zgadzać z niektórymi fragmentami, poglądami Autorów, ale może właśnie czasem warto przeczytać coś, z czym się nie utożsamiamy w 100% a może nawet nie w połowie… Czytanie ma służyć między innymi konfrontowaniu swoich poglądów z poglądami Autora, ale nie tylko… Warto podejść do tego z otwartym umysłem i sercem. W poniższej książce znalazłam kilka inspirujących fragmentów. Część z nich zachowam dla siebie do osobistego przemyślenia, ale dwoma chciałabym się podzielić z szerszym gronem, ponieważ uważam, że są wartościowe. Pierwszy fragment mówi o stworzeniu kobiety: „Kiedy Stwórca skończył stwarzanie mężczyzny, zdał sobie sprawę, że zużył

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”, Warszawa 2010 Nie zawsze lubiłam książki tej Autorki, niektóre wydawały mi się dziwne i irytujące. Jednakże ten zbiór felietonów przypadł mi do gustu. Poczucie humoru psycholożki jest ujmujące. Felietony, które wcześniej publikowane były w magazynie „Zwierciadło” poruszają najróżniejszą tematykę. Od ojcostwa, poprzez śmiech i zabawę aż do spraw, które przerażają niemal wszystkich – śmierci, starości i przemijania. „Wiele osób widzi życie jako drogę w dół. Ja, tak jak Jung, widzę życie człowieka jako powolną wędrówkę ku górze lub w głąb. Wędrówkę ku czemuś. Każda faza życia jest niezbędna, by życie było pełnią ludzkiego losu. Starość jest tego ukoronowaniem. Zebraniem w bukiet doświadczenia, przenikliwości, osobowości, stosunku do świata i do siebie.” (Fragment książki, s. 20). Autorka z właściwym sobie poczuciem humoru porusza tematy trudne, niewygodne, czasami nawet tabu. Felietony są krótkie, ale mimo pozornej lekkości, skłan