Przejdź do głównej zawartości

Katarzyna Miller, Suzan Giżyńska, „Instrukcja obsługi toksycznych ludzi”



Katarzyna Miller, Suzan Giżyńska, „Instrukcja obsługi toksycznych ludzi”, Warszawa 2018

 O czym jest ta książka?

Książka porusza wiele zagadnień począwszy od relacji damsko – męskich, relacji rodzic – dziecko, poprzez godność osobistą, pracę, rodzinę, szkołę, wychowywanie dzieci, pomaganie innym, poczucie własnej wartości aż po relacje sąsiedzkie.

Moje wrażenia:

Spodziewałam się czegoś innego po tej książce i na wiele poruszonych kwestii trzeba brać poprawkę, jednakże zawiera też sporo trafnych spostrzeżeń. Oczywiście łatwo to zepsuć, ponieważ w niektóre fragmenty są napisane przypadkowo i mało profesjonalnie. Wybór zagadnień/ tematów również mógłby być bardziej trafiony.

Choć nie podzielam wszystkich poglądów Autorek, jednego nie można tej książce odmówić. Porusza bardzo wiele szalenie ważnych kwestii i problemów. Formuła książki jest ciekawa, ponieważ składa się z fragmentu listu, pod którym wypunktowane są stwierdzenia, które bezpośrednio się do tego odnoszą, a później jest zapis rozmowy Autorek książki, co dokładnie sądzą na dany temat.

Być może niektórzy zbyt pochopnie nazywają poszczególne osoby, relacje lub sytuacje toksycznymi, ale należy pamiętać, że pewna doza asertywności przyda się każdemu. W niektórych miejscach znajdziemy wartościowe wskazówki jak przeciwstawić się w różnych sytuacjach, które wydają się trudne. Natomiast kilka rozdziałów zawiera banały, a niektóre są w mojej opinii bardzo kontrowersyjne, choć trzeba pamiętać, że to tylko książka i wszystko trzeba przefiltrować przez swój system wartości.

Cytaty:

„Szczęście to umiejętność wyciągania ze wszystkiego naokoło tego co dobre, przyjemne i ciekawe.”

(Fragment książki, s. 132)


„Większość ludzi ze smutnych domów żyje dla innych. Ci ludzie nie czują swoich potrzeb lub boją się je wyrażać, bo całe życie kierowali się dobrem rodziców, dostosowywali się do ich wymagań. Zacznij szkolić się w tym, żeby słuchać tego, czego chcesz i na co masz ochotę.”
(Fragment książki, s. 248)

Podsumowanie:

W książce mądre porady są przemieszane z totalnie udziwnionymi radami, które są mocno kontrowersyjne. Ponadto wiele rzeczy, o których mówią Autorki nie jest zgodne z moim systemem wartości. Książkę warto przeczytać i wyciągnąć z niej to, co mądre i sensowne, a także adekwatne do naszej sytuacji, a resztę po prostu zignorować. 

Katarzyna Miller w swoich poradnikach porusza wiele ważnych problemów (szczególnie dla kobiet, m.in. poczucie własnej wartości, relacje damsko – męskie, miłość do samej siebie, akceptacja i inne), ale robi to w jakiś taki, nie do końca właściwy, i nie do końca przekonujący sposób. Można odnieść wrażenie, że sposób życia jaki obrała (a według niej jest najlepszy i najwłaściwszy) tak naprawdę jest wynikiem nieprzepracowanych sytuacji z jej własnego życia.


Poprzednie książki tej Autorki, które przeczytałam klik, klik.


Moja ocena 4,5/10

Papierowy Przyjaciel
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Jesienna miłość"

„JESIENNA MIŁOŚĆ”, NICHOLAS SPARKS, WARSZAWA 2000, Książki Sparks’a mają jedną charakterystyczną cechę – są wzruszającymi wyciskaczami łez. Nie wiem jak to możliwe, aby mężczyzna tak pięknie pisał o miłości i uczuciach. Każda książka Sparks’a mimo prostoty, jest urzekająca. „Jesienna miłość” nie należy do wyjątków. Książka ta była światowym bestsellerem w 1999 roku i nadal nie straciła na swojej aktualności. Na jej podstawie powstał również film pod tytułem „Szkoła uczuć” .  Kim są bohaterowie? Główni bohaterowie to dwójka nastolatków – Landon i Jamie. Prowadzą zupełnie zwykłe życie. Landon jest popularnym i bogatym chłopakiem a Jamie córką pastora. Nic ich nie łączy, aż do momentu szkolnego przedstawienia. Zaczynają spędzać mnóstwo czasu razem, mimo niechęci ojca Jamie. Banalna historia, ale nie kończy się cukierkowo. O czym jest ta książka? Jamie jest bardzo religijną osobą, która rozsiewa wokół siebie aurę dobroci. Pomaga dzieciom z sierocińca, organi...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Katarzyna Miller, Monika Pawluczuk, „Być kobietą i nie zwariować”

Katarzyna Miller, Monika Pawluczuk, „Być kobietą i nie zwariować”, Warszawa O czym jest ta książka? Jest to zapis rozmów z przeprowadzonych terapii z kobietami, książka składa się z 6 rozdziałów, które są odzwierciedleniem kolejnych dni terapii. Kompilacja tego, co się zdarzyło naprawdę i tego, co jest wymyślone, przekoloryzowane lub rozbudowane na potrzeby książki. Kobiety występujące w książce nie istnieją, natomiast głównym celem tego poradnika (nie do końca zgadzam się z takim zakwalifikowaniem), było opisanie stylu pracy terapeutki Pani Katarzyny Miller. Moje wrażenia: Książka jest ciekawa, aczkolwiek nie zgadzam się z wszystkimi przedstawionymi w niej tezami. Autorki skupiają się na problemie nadmiernego zaangażowania większości kobiet w sprawy innych, co dzieje się kosztem ich czasu i energii. Faktycznie trudno się nie zgodzić z faktem, że kobiety często biorą sobie zbyt wiele obowiązków na głowę, niejednokrotnie jednak są do tego zmuszone przez życie. Doda...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej