Przejdź do głównej zawartości

Piotr Głuchowski, Marcin Górka, „Karbala”



Piotr Głuchowski, Marcin Górka, „Karbala”, Warszawa 2015

Film o wydarzeniach w Karbali obejrzałam w 2015 r. i zrobił na mnie ogromne wrażenie. Teraz przeczytałam książkę. Znajduje się w niej całe tło wydarzeń, które doprowadziły do bitwy o ratusz w irackim mieście Karbala.

To mocny zapis wspomnień uczestników tamtych wydarzeń. I choć rzadko czytam książki o tematyce wojennej, to ta jest moim zdaniem warta uwagi. Dlaczego ?

Książka została napisana w dużej części w oparciu o rozmowy z ludźmi, którzy walczyli w polskiej strefie. I choć w 2004 roku miała miejsce misja stabilizacyjna, to nasi żołnierze mieli bezpośrednią styczność z prawdziwą walką.
Niełatwo czyta się niektóre fragmenty… Ta książka przełamuje stereotypy zarówno o Polakach, jak i Irakijczykach. Na wojnie nic nie jest czarne ani białe, trzeba umiejętnie odczytywać znaczenie pozornie drobnych spraw, inaczej nieuwagę można przypłacić utratą zdrowia lub życia.

Żołnierz podczas bitwy nie może analizować i zastanawiać się zbyt długo nad tym kim jest jego przeciwnik, na to przychodzi czas później. Nie każdy jest w stanie to znieść, nie każdy żołnierz ma odpowiednio silną psychikę, by to udźwignąć.

Geopolityka ma bezpośrednie przełożenie na działania wojska, co doskonale jest pokazane w tej książce.  

W ostatniej części dołączono również komentarze z forum internetowego, pozytywne i negatywne dotyczące zarówno samej bitwy, całej obecności polskiego wojska na terenie Iraku oraz postaw żołnierzy.

Warto przeczytać, aby wyrobić sobie zdanie o tym dlaczego polscy żołnierzy uczestniczą w misjach poza granicami kraju, dlaczego powinni być otoczeni opieką, jeśli stracą tam zdrowie i co zyskujemy jako państwo w zamian za przelaną polską krew…


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wyspa Korfu - Acharavi - fotorelacja

Nasz hotel znajdował się w miejscowości Acharavi na północy wyspy Korfu. Acharavi to niewielka turystyczna miejscowość położona nad Morzem Jońskim. Piękna piaszczysta plaża z odrobiną kamieni, później przechodzi w plaże żwirowo – kamienistą (jeśli podążamy na zachód w kierunku Rody). W miejscowości znajduje się mnóstwo hoteli, kilka wypożyczalni samochodów i skuterów, kościół, sklepy i sklepiki oraz dwie lub trzy szkoły nurkowania. Oto fotorelacja: Kaktus z jadalnymi owocami - próbowaliśmy i były bardzo smaczne :) Lokalna knajpka Teren hotelu Widok na na budynek główny hotelu Park wodny Hydropolis (z przerażającą pionową zjeżdżalnią) Rondo w Acharavi Sklepik z lokalnymi wyrobami (m. in. przetwory z kumkwatu) Tęcza :) Jak wyczytałam w Internecie Korfu ma wyższe średnie opady niż reszta Grecji. My mieliśmy okazją podziwiać jedną potężną ulewę.  W tle góry Albanii Sz
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Michał Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”

Źródło grafiki Piekara, Urszula Piekara, „Przytul mnie choć na chwilę… Jak być twórczą żoną?”, Kraków Książka jest cieniutka i można dosyć szybko ją przeczytać, ale niektóre fragmenty wymagają głębszej refleksji i zastanowienia. Napisało ją chrześcijańskie małżeństwo, które prowadzi w Krakowie Klinikę Małżeńską. Można się nie zgadzać z niektórymi fragmentami, poglądami Autorów, ale może właśnie czasem warto przeczytać coś, z czym się nie utożsamiamy w 100% a może nawet nie w połowie… Czytanie ma służyć między innymi konfrontowaniu swoich poglądów z poglądami Autora, ale nie tylko… Warto podejść do tego z otwartym umysłem i sercem. W poniższej książce znalazłam kilka inspirujących fragmentów. Część z nich zachowam dla siebie do osobistego przemyślenia, ale dwoma chciałabym się podzielić z szerszym gronem, ponieważ uważam, że są wartościowe. Pierwszy fragment mówi o stworzeniu kobiety: „Kiedy Stwórca skończył stwarzanie mężczyzny, zdał sobie sprawę, że zużył
2 komentarze
Czytaj więcej

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”, Warszawa 2010 Nie zawsze lubiłam książki tej Autorki, niektóre wydawały mi się dziwne i irytujące. Jednakże ten zbiór felietonów przypadł mi do gustu. Poczucie humoru psycholożki jest ujmujące. Felietony, które wcześniej publikowane były w magazynie „Zwierciadło” poruszają najróżniejszą tematykę. Od ojcostwa, poprzez śmiech i zabawę aż do spraw, które przerażają niemal wszystkich – śmierci, starości i przemijania. „Wiele osób widzi życie jako drogę w dół. Ja, tak jak Jung, widzę życie człowieka jako powolną wędrówkę ku górze lub w głąb. Wędrówkę ku czemuś. Każda faza życia jest niezbędna, by życie było pełnią ludzkiego losu. Starość jest tego ukoronowaniem. Zebraniem w bukiet doświadczenia, przenikliwości, osobowości, stosunku do świata i do siebie.” (Fragment książki, s. 20). Autorka z właściwym sobie poczuciem humoru porusza tematy trudne, niewygodne, czasami nawet tabu. Felietony są krótkie, ale mimo pozornej lekkości, skłan
Prześlij komentarz
Czytaj więcej