Przejdź do głównej zawartości

Jacek Pałkiewicz, „Dubaj prawdziwe oblicze”,



JACEK PAŁKIEWICZ, „DUBAJ PRAWDZIWE OBLICZE”, POZNAŃ 2016

Kim jest Autor?

Jacek Pałkiewicz to podróżnik, dziennikarz, odkrywca źródła Amazonki. Ambitny i niezależny mistrz przetrwania. Członek Królewskiego Towarzystwa Geograficznego. Wielokrotnie nagradzany za swoją działalność. Ciekawostką jest, że mieszkał w Ełku i jest Honorowym Ambasadorem Mazur w ramach konkursu na 7 Nowych Cudów Natury.

O czym jest ta książka?

Książka ta jest reportażem z podróży do Dubaju. Podróżnik zabrał swoją małżonkę Lindę na długie i luksusowe wakacj. Na początku poznajemy troszeczkę szczegółów z ich życia, początki znajomości i trudy rozłąki związane z pracą Autora. W ramach wynagrodzenia za wiele lat poświęceń, Pan Pałkiewicz postanawia zabrać żonę do kraju słynącego z niewyobrażalnego luksusu.

W swojej książce próbuje przedstawić różne strony życia w Dubaju – w tym celu spotyka się osobami pełniącymi różne stanowiska. Jego głównym przewodnikiem jest tajemniczy Izmir – pochodzący uprzywilejowanej części społeczeństwa, mający dużą wiedzę i rozległe kontakty. Izmir oprowadza Pana Pałkiewicza po miejscach które są chlubą emiratu, ale nie tylko tam. Pokazuje również ciemną stronę bogactwa.

Tę książkę trzeba przeczytać. Po pierwsze pokazuje skomplikowaną islamską mentalność, która próbuje pogodzić zachodnie nowinki z tradycyjną religijnością.
Po drugie przedstawia wysoką cenę luksusowej wizji państwa na pustyni. Ilość wody, która jest potrzebna do ochłodzenia wszystkich gigantycznych wieżowców jest niewyobrażalna. Inżynierowie dwoją się i troją, żeby spełnić zachcianki elity wizję szejka. Wszystko w Dubaju musi być największe, najdroższe, najwyższe itp. Pojęcie ochrony środowiska chyba w tym kraju nie istnieje.

Po trzecie odniosłam wrażenie, że wiara w to, że wszystko jest tam najdroższe i najlepsze pozwala zarówno elitom zamieszkującym emirat, jak i turystom poczuć, że są wyjątkowi.

Podsumowanie:

To pierwsza książka Pana Pałkiewicza, którą przeczytałam i prawdopodobnie sięgnę po inne. Nie jest łatwo pokazać obiektywnie rzeczywistość panującą w innym kraju. W mojej opinii Autorowi się ta sztuka udała. Spotkałam się z recenzjami, które zarzucają za dużą ilość prywaty w tej książce. Jednak dla mnie z założenia była ona opisem wspólnej podróży, więc musiała się różnić od relacji z wyjazdów survivalowych.

Moim zdaniem wplatanie opinii Pani Lindy było zabiegiem ciekawym, wręcz przeczytałabym ich więcej.  Kobiecy punkt widzenia jest doskonałym uzupełnieniem chłodnych, reporterskich spostrzeżeń. 

Słabą stroną książki są fotografie – jak dla mnie jest ich za mało.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Lato bez mężczyzn”

SIRI HUSTVEDT, „LATO BEZ MĘŻCZYZN”, WARSZAWA 2014 Niestety dzisiaj niepochlebna recenzja znajdzie się na moim blogu. Przeczytałam tę książkę tylko dlatego, że byłam w podróży i nie miałam nic innego do czytania. Okładka w bibliotece zachęciła mnie bardzo – „Zabawna, poruszająca i błyskotliwa(…)”. Niestety nie pośmiałam się, a wręcz przeciwnie – byłam zniesmaczona. Spodziewałam się w miarę lekkiej historii (na co wskazywała między innymi grubość książki i projekt okładki, który nasuwał skojarzenie z leniwym i powolnym odpoczynkiem na łonie przyrody). Niestety wielkie było moje rozczarowanie. Główna bohaterka Mia zostaje porzucona przez męża, który odchodzi do młodszej kobiety. Przekreśla 30 lat małżeństwa i po prostu ją zostawia. Mia musi jakoś poskładać swój wewnętrzny świat, który po zdradzie runął jak domek z kart. Powraca w rodzinne strony, do małego miasteczka i tam prowadzi wakacyjny fakultet z poezji i pisania. Jej słuchaczkami i uczestniczkami warsztatów jest grupka...

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...

Wpis gościnny - Marta o "Karuzeli z Madonnami"

RACZEK TOMASZ, „KARUZELA Z MADONNAMI”, WARSZAWA 2003,           Po raz kolejny prezentuję Wam na blogu recenzję Marty. Tym razem nie jest to książka historyczna. Marta recenzuje zbiór wywiadów/ historii/krótkich opowieści znanego dziennikarza. Zapraszam do lektury J . O czym jest ta książka? Zastanawiałam się  skąd w życiu Pana Tomasza Raczka aż 57 kobiet i jakie role w nim odegrały? Jak znalazł każdej z nich należną jej przestrzeń? To 57 portretów wybitnych kobiet ze świata kultury, które swoją charyzmą potrafiły w nim zaistnieć. Należą do nich aktorki, dziennikarki, piosenkarki… Bardzo podoba mi się sposób ich kreacji. Umiejętność zadawania pytań, prowadzenie rozmowy lub tworzenie intrygującego portretu (nawet bez niej), stanowią plastyczny materiał dla czytelniczej wyobraźni. Doceniam w tych wywiadach możliwość poznania tych kobiet od strony zarówno zawodowej jak i prywatnej. Mam na myśli ich refleksje na różn...