Przejdź do głównej zawartości

Patrick de Rynck, „Jak czytać malarstwo”,


PATRICK DE RYNCK, „JAK CZYTAĆ MALARSTWO”, PRZEKŁAD PIOTR NOWAKOWSKI, KRAKÓW 2006

Swoją przygodę z dziełami wielkich mistrzów malarstwa rozpoczęłam kilka lat temu podczas pobytu w Holandii. Przyjaciele i zarazem mentorowie zabrali mnie i siostrę do wspaniałego muzeum w Hadze. Przez około 3 godziny chłonęłam wiedzę o obrazach nie tylko holenderskich malarzy. Podziwiałam wspaniałe dzieła – niektóre były tak cenne, że dodatkowo były zabezpieczone szkłem. Trudno opisać wszystkie emocje, kiedy patrzy się na dorobek artystyczny wielu pokoleń. W muzealnych pomieszczeniach próbowałam sobie wyobrazić jakie było życie malarzy oraz bohaterów ich dzieł.

Później z chęcią oglądałam inne wystawy, także zbiory w Zamku Królewskim w Warszawie (moja ostatnia wycieczka). Mam ogromny szacunek do malarstwa. Uważam, że jeśli odpowiednio do tego podejdziemy, to nawet nie posiadając odpowiedniego wykształcenia, możemy wiele dla siebie wynieść z takiej wizyty w muzeum.

Natomiast ta książka może pomóc wszystkim laikom, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o najbardziej znanych obrazach, symbolice kolorów, niektórych przedmiotów. Na przykład nie wiedziałam, że złota poświata na obrazach o tematyce religijnej symbolizuje Bożą władzę.

W przedmowie możemy dowiedzieć się, że celem książki jest przekazanie Czytelnikowi w sposób jasny i zrozumiały, co dawni mistrzowie chcieli nam pokazać przez swoje obrazy. Książka zawiera omówienie naprawdę wielu obrazów m. in. dzieł Leonarda da Vinci, Botticellego, Vermeera i innych. 

Wadą tej książki są naprawdę bardzo małe reprodukcje większości obrazów, przez co trudno jest czasem dostrzec opisywane detale. Reprodukcje są czasami mało wyraźne, co również jest utrudnieniem.

Najbardziej spodobały mi się omówienia obrazów:

Leonardo da Vinci, Mona Liza, (La Gioconda);
Sandro Botticelli, Primavera (wprowadzenie w świat mitologii antycznej);
Hans Holbein, Ambasadorowie;
Nicolaes Maes, Drzemiąca Staruszka;
Willem van Haecht, Aleksander Wielki odwiedza pracownię Apellesa;
Johannes Vermeer, Mleczarka (Bardzo żałuję, że w tym zestawieniu nie ma „Dziewczyny z perłą”. Jest to jeden z moich ulubionych obrazów).

Zdjęcie pochodzi z książki Patrick de Rynck, „Jak czytać malarstwo”

Ta książka może być dla Was wstępem do wielkiej przygody z malarstwem. Serdecznie Wam polecam J

Dodatkowo polecam Wam portal http://niezlasztuka.net . Być może znajdziecie na nim interesujące Was ciekawostki.

Johannes Vermeer, Dziewczyna z perłą
Pocztówka jest reprodukcją kupioną w Hadze

Adriaan Coorte, Martwa natura z poziomkami,
Pocztówka z reprodukcją kupiona w Hadze

Willem van Haecht, Aleksander Wielki odwiedza pracownię Apellesa,
Pocztówka z reprodukcją kupiona w Hadze


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Ewa Grzelakowska – Kostoglu, "Red Lipstick Monster. Tajniki makijażu”,

EWA GRZELAKOWSKA – KOSTOGLU, "RED LIPSTICK MONSTER. TAJNIKI MAKIJAŻU”, KRAKÓW 2015 Ta książka chodziła mi po głowie już od dłuższego czasu, ale ostatecznie nie zdecydowałam się na zakup. Już nawet nie pamiętam dlaczego. Ostatnio jednak znalazłam ją przypadkowo w bibliotece i pomyślałam – czemu nie? Tym bardziej, że tematycznie wpisuje się w projekt, który wybrałam sobie na ten rok J Książka jest podzielona na jasno ułożone rozdziały.  Autorka zaczyna nas wprowadzać w tajniki makijażu od pędzli oraz innych akcesoriów. Zdjęcia i dokładne opisy pomagają wybrać takie pędzle samodzielnie. Autorka nie zachęca do kupowania gotowych zestawów, ponieważ uważa, że przeciętnej kobiecie do makijażu wystarczy 5 konkretnych pędzli, które dokładnie opisuje. Na co zwrócić uwagę, jaki powinny mieć kształt, z czego powinny być wykonane, jak o nie dbać – na wszystkie te pytania znajdziecie odpowiedzi. Dla osób, które nie są biegłe w tej tematyce wszystko jest jasno i wyraźnie wytłum...

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...

Signe Johansen, „Hygge. Na szczęście”,

Źródło grafiki SIGNE JOHANSEN, „HYGGE. NA SZCZĘŚCIE”, WARSZAWA 2017 Kochani J Jak mija Wam czerwiec? Ja na początku miesiąca troszkę naładowałam baterie – mogliście obserwować na Instagramie, co się u mnie działo. Kontakt z przyrodą jest dla mnie niezastąpiony, a słoneczne promyki dodały mi mnóstwo energii. Mam nadzieję, że i Wam pogoda dopisała i znaleźliście chwilkę na relaks J Zapraszam Was do przeczytania recenzji książki „Hygge. Na szczęście” Signe Johansen. Kim jest Autorka? Signe Johansen zawodowo zajmuje się gotowaniem, jest autorką książek kulinarnych. Autorka prowadzi również urocze konto na Instagramie . Dzieli się swoim codziennym życiem, zdjęciami przyrody oraz potrawami, które tworzy. O czym jest ta książka? To pierwsza książka o sławnym hygge, pojęciu wylansowanym przez Skandynawów. Można powiedzieć, że stało się to pewnego rodzaju modą. Hygge oznacza przytulność, radość życia, poczucie spełnienia wynikające z małych drobiazgów. Za...