Przejdź do głównej zawartości

Kilka słów o życiu w równowadze


„ŻYĆ W RÓWNOWADZE. 9 ZASAD ŻYCIA W HARMONII”, WAYNE W. DYER, PRZEŁOŻYŁA MAGDALENA BUDZIŃSKA, WARSZAWA 2012,

Niezbyt gruba książeczka w twardej okładce idealnie nadaje się na prezent dla osoby o filozoficznym usposobieniu. Autor stara się przyjść z pomocą ludziom, którzy z różnych powodów nie mogą znaleźć życiowej równowagi. Dotyczy to różnych dziedzin – fizycznej, duchowej, emocjonalnej… Opisuje przyczyny braku harmonii i sposoby na zmianę myślenia, co ma zaowocować równowagą w naszym życiu.

Przyznam szczerze, że książka, choć nie jest gruba zmusza do zastanowienia nad pewnymi prawdami. Refleksja następuje mimowolnie podczas czytania, czy tego chcemy czy nie. Przynajmniej u mnie tak było. I nie sposób odmówić słuszności Autorowi, który zauważa, że przyczyną rozchwiania emocjonalnego jest rozbieżność między tym, co robimy, a tym, o czym marzymy. Każdy ma codzienne obowiązki, które odciągają go od realizacji marzeń. Niektórzy nawet nie wiedzą czego pragną – stąd bierze się ich wewnętrzny niepokój.

Książka wzbogacona jest mnóstwem inspirujących cytatów. Może przepiszecie któryś z nich i powiesicie nad biurkiem, by dodawał  Wam sił każdego dnia J.

Cytaty:

„Temu, kto szanuje siebie, nikt nie może zagrozić. Nosi on bowiem zbroję, której nic nie zdoła przebić.” ( Henry W. Longfellow), (s. 77).

„Bóg daje pokarm wszystkim ptakom, ale nie wrzuca go im do gniazd.” (starożytne hinduskie przysłowie), (s. 80).

„ W psychologii obowiązuje prawo polegające na tym, że jeśli człowiek uformuje w umyśle obraz tego, czym chciałby być, i utrzyma go wystarczająco długo, wkrótce stanie się dokładnie taki, jak sobie wyobraził.” (William James), (s. 95).

„Każdy człowiek może się wznieść tak wysoko, jak chce i jak jest zdolny, ale tylko zakres jego myślenia określa wysokość , na jaką się wzniesie.” (Ayn Rand), (s. 100).

„ Współczucie i miłość nie są luksusowym dodatkiem. Będąc bowiem źródłem zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego pokoju, stanowią fundament ciągłości naszego gatunku.” (Dalajlama), (s. 137).

Podsumowanie:


Książka z tych, do których można wracać kilka razy i za każdym razem odnajdzie się nowe przesłanie. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Lato bez mężczyzn”

SIRI HUSTVEDT, „LATO BEZ MĘŻCZYZN”, WARSZAWA 2014 Niestety dzisiaj niepochlebna recenzja znajdzie się na moim blogu. Przeczytałam tę książkę tylko dlatego, że byłam w podróży i nie miałam nic innego do czytania. Okładka w bibliotece zachęciła mnie bardzo – „Zabawna, poruszająca i błyskotliwa(…)”. Niestety nie pośmiałam się, a wręcz przeciwnie – byłam zniesmaczona. Spodziewałam się w miarę lekkiej historii (na co wskazywała między innymi grubość książki i projekt okładki, który nasuwał skojarzenie z leniwym i powolnym odpoczynkiem na łonie przyrody). Niestety wielkie było moje rozczarowanie. Główna bohaterka Mia zostaje porzucona przez męża, który odchodzi do młodszej kobiety. Przekreśla 30 lat małżeństwa i po prostu ją zostawia. Mia musi jakoś poskładać swój wewnętrzny świat, który po zdradzie runął jak domek z kart. Powraca w rodzinne strony, do małego miasteczka i tam prowadzi wakacyjny fakultet z poezji i pisania. Jej słuchaczkami i uczestniczkami warsztatów jest grupka...

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...

Wpis gościnny - Marta o "Karuzeli z Madonnami"

RACZEK TOMASZ, „KARUZELA Z MADONNAMI”, WARSZAWA 2003,           Po raz kolejny prezentuję Wam na blogu recenzję Marty. Tym razem nie jest to książka historyczna. Marta recenzuje zbiór wywiadów/ historii/krótkich opowieści znanego dziennikarza. Zapraszam do lektury J . O czym jest ta książka? Zastanawiałam się  skąd w życiu Pana Tomasza Raczka aż 57 kobiet i jakie role w nim odegrały? Jak znalazł każdej z nich należną jej przestrzeń? To 57 portretów wybitnych kobiet ze świata kultury, które swoją charyzmą potrafiły w nim zaistnieć. Należą do nich aktorki, dziennikarki, piosenkarki… Bardzo podoba mi się sposób ich kreacji. Umiejętność zadawania pytań, prowadzenie rozmowy lub tworzenie intrygującego portretu (nawet bez niej), stanowią plastyczny materiał dla czytelniczej wyobraźni. Doceniam w tych wywiadach możliwość poznania tych kobiet od strony zarówno zawodowej jak i prywatnej. Mam na myśli ich refleksje na różn...