Przejdź do głównej zawartości

Anouk Markovits, „Zakazana”,



ANOUK MARKOVITS, „ZAKAZANA”, WARSZAWA 2014

Kim jest Autorka?

Anouk Markovits – została wychowana we Francji, w rodzinie Chasydów. Uczyła się w religijnym seminarium w Anglii, gdyż ojciec nie wyraził zgody na naukę w tradycyjnej francuskiej szkole średniej. Mając 19 lat porzuciła rodzinę, ponieważ chciała uniknąć obowiązkowego małżeństwa zaaranżowanego przez rodziców. Zrobiła doktorat z literaturoznawstwa w Cornell.

O czym jest ta książka?

Mimo ciężkiej tematyki książka jest naprawdę wciągająca. Na początku trudno mi było przebrnąć przez pierwsze pięćdziesiąt stron, z powodu zawiłej konstrukcji i terminologii. Później jednak przedstawiona historia stawała się coraz bardziej intrygująca. Głównymi bohaterami są Joseph i Mila traumatycznie doświadczeni przez wojnę. Pierwszy raz spotykają się w dzieciństwie w dramatycznych okolicznościach, a później ich losy znów się splatają, tym razem już na całe życie.

Mila uratowana przez Josepha trafia do rodziny Zalmana Sterna, który stoi na czele chasydzkiej społeczności. Mila wychowuje się razem z Atarą, córką Zalmana. Do pewnego czasu są jak siostry. Bawią się razem i razem przezywają smutki i radości.

Nadchodzi jednak czas pójścia do elitarnej szkoły i tam dziewczęta oddalają się od siebie. Atara po pewnym czasie podejmuje decyzję oderwania się od surowej tradycji i religii, która ma wpływ na każdy, nawet najmniejszy, element życia.

Książka na początku przytłaczająca i niezrozumiała okazuje się wspaniałą podróżą w głąb żydowskiej tradycji. Historia miłosna Mili i Josepha, choć wydaje się bajką i spełnieniem marzeń, okazuje się naznaczona smutkiem. Poprzez ślepe podążanie za wiarą na ich dom spada nieszczęście.
Wątek głębokiej religijności zdominował tę książkę. Pokazana została również cena, jaką Atara musiała zapłacić za samodzielne myślenie i chęć wyrwania się z objęć tradycji. Ojciec się jej wyrzekł za to, co uczyniła.  Ta książka powoduje, że nasuwa się wiele pytań i refleksji – o naturę ludzkiego życia, o piękno miłości i trud wyboru.

Niewiarygodne do czego może prowadzić strach przed wykluczeniem. Uważam, że ta książka to wspaniałe studium psychologiczne.

Podsumowanie:

Powieść składa się z 5 ksiąg. Na 290 stronach możemy prześledzić całe życie i historię małżeństwa Mili i Josepha oraz ich potomków. Smutne jest to, że za postępowanie przodków czasami płacą zupełnie inne pokolenia. Czy Judith wnuczka Mili i Josepha musiała postąpić tak jak postąpiła?

Podczas czytania, miałam momentami ochotę, potrząsnąć bohaterami. Dlaczego w imię religii niszczą swoje życie? Jestem w stanie zrozumieć, że celem życia wierzących osób jest zbawienie, ale po co całe życie się umartwiać? Autorka zastosowała religię chasydzką odłamu samar jako tło wydarzeń. W wielu momentach jednak to religia jest głównym bohaterem tej książki. Skrawki życia codziennego poskładane w całość dały bardzo surowy i wymagający obraz. Mimo że Atara i Mila wychowały się razem w tym samym środowisku jedna z nich podążyła utartym schematem (choć niespodziewanie później go przełamała), a druga postanowiła się wyzwolić. Co zdeterminowało te wybory? Na to pytanie musicie odpowiedzieć sami po lekturze tej książki…


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Lato bez mężczyzn”

SIRI HUSTVEDT, „LATO BEZ MĘŻCZYZN”, WARSZAWA 2014 Niestety dzisiaj niepochlebna recenzja znajdzie się na moim blogu. Przeczytałam tę książkę tylko dlatego, że byłam w podróży i nie miałam nic innego do czytania. Okładka w bibliotece zachęciła mnie bardzo – „Zabawna, poruszająca i błyskotliwa(…)”. Niestety nie pośmiałam się, a wręcz przeciwnie – byłam zniesmaczona. Spodziewałam się w miarę lekkiej historii (na co wskazywała między innymi grubość książki i projekt okładki, który nasuwał skojarzenie z leniwym i powolnym odpoczynkiem na łonie przyrody). Niestety wielkie było moje rozczarowanie. Główna bohaterka Mia zostaje porzucona przez męża, który odchodzi do młodszej kobiety. Przekreśla 30 lat małżeństwa i po prostu ją zostawia. Mia musi jakoś poskładać swój wewnętrzny świat, który po zdradzie runął jak domek z kart. Powraca w rodzinne strony, do małego miasteczka i tam prowadzi wakacyjny fakultet z poezji i pisania. Jej słuchaczkami i uczestniczkami warsztatów jest grupka...

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...

Wpis gościnny - Marta o "Karuzeli z Madonnami"

RACZEK TOMASZ, „KARUZELA Z MADONNAMI”, WARSZAWA 2003,           Po raz kolejny prezentuję Wam na blogu recenzję Marty. Tym razem nie jest to książka historyczna. Marta recenzuje zbiór wywiadów/ historii/krótkich opowieści znanego dziennikarza. Zapraszam do lektury J . O czym jest ta książka? Zastanawiałam się  skąd w życiu Pana Tomasza Raczka aż 57 kobiet i jakie role w nim odegrały? Jak znalazł każdej z nich należną jej przestrzeń? To 57 portretów wybitnych kobiet ze świata kultury, które swoją charyzmą potrafiły w nim zaistnieć. Należą do nich aktorki, dziennikarki, piosenkarki… Bardzo podoba mi się sposób ich kreacji. Umiejętność zadawania pytań, prowadzenie rozmowy lub tworzenie intrygującego portretu (nawet bez niej), stanowią plastyczny materiał dla czytelniczej wyobraźni. Doceniam w tych wywiadach możliwość poznania tych kobiet od strony zarówno zawodowej jak i prywatnej. Mam na myśli ich refleksje na różn...