Przejdź do głównej zawartości

Jak poprawnie pisać?


„SZTUKA PISANIA. PRZEWODNIK PO TEKSTACH UŻYTKOWYCH”, MONIKA ZAŚKO – ZIELIŃSKA, ANNA MAJEWSKA TWOREK, TOMASZ PIEKOT, WARSZAWA 2008

Świetna książka, którą mogę z czystym sumieniem polecić wszystkim – uczniom, studentom i każdej dorosłej osobie. Przejrzysty, napisany prostym i zrozumiałym językiem poradnik o tworzeniu tekstów. Oprócz ogólnych zasad i ram pisania zarówno listów prywatnych, notatek jak i oficjalnych pism, zawiera wzornik z ponad 80 – cioma rodzajami dokumentów.

Książka zaczyna się od zdefiniowania czym właściwie jest tekst – i niby wszyscy wiemy, że tekst to pewien ciąg wyrazów. Ale okazuje się, że nie tylko. Tekstem można nazwać „każdą wypowiedź zarówno pisaną, jak i mówioną. (…) jest to przekaz, który zawiera w sobie zarówno komponenty językowe (czyli słowa), jak i niejęzykowe (gesty, kolory, wielkość czcionki, jakość papieru (…).”(s. 11).

Uważam iż ta definicja jest bardzo szeroka i ciekawa, ponieważ na co dzień nie zawsze zwracamy uwagę na dodatkowe komunikaty – np. jakość papieru. A może warto włożyć trochę wysiłku w przygotowanie miłych liścików dla członków rodziny lub wysłanie podziękowania dla osób, które wyświadczyły nam przysługę. Warto inicjować w swoim otoczeniu takie pozytywne gesty.

Następnie dowiemy się jakie cechy ma dobry tekst i jak się go tworzy. Po wybraniu wzorca tworzymy plan roboczy i plan szczegółowy. Oczywiście nie przy każdym tekście konieczne jest takie rozbudowywanie przygotowań, ale już podczas pisania pracy licencjackiej/ magisterskiej działanie zgodnie z planem pozwoli uniknąć zamieszania i chaosu.

Rozdział II mówi o tekście i jego roli w komunikacji między ludźmi. Poruszone są kwestie zarówno komunikacji oficjalnej, prywatnej, ale również przemawiania do większego grona słuchaczy. Oczywiście nie jest to książka w stylu – jak dobrze poprowadzić prezentację, więc nie należy spodziewać się tu całej gamy rad na ten temat. 

Jest również wpis rozróżniający dokument oficjalny od urzędowego. A także scenariusze zachowań komunikacyjnych, czyli jak mamy się zachować otrzymując zaproszenie na ślub, chrzciny itp., życzenia świąteczne i inne oraz na przykład kondolencje.

W rozdziale III szczegółowo są omawiane działania jakie możemy podjąć na tekście. Jak sprawdzić segmentację tekstu, zmienić stopień spójności oraz napisać tekst w jednym stylu (co wcale nie jest takie łatwe). I bardzo ciekawy podrozdział: przytaczanie cudzych słów i tekstów. Jak cytować w życiu prywatnym, w pismach do instytucji czy w pracach naukowych. Kolejno dowiemy się również jak streszczać tekst (jest na to bardzo prosty u skuteczny sposób, zaoszczędzający wiele czasu).


Ostatni IV rozdział omawia wizualność tekstu, czyli zasady wyróżniania różnych treści, układ, stosowanie diagramów i schematów. Na końcu książki znajduje się wzornik z przykładami.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wyspa Korfu - Acharavi - fotorelacja

Nasz hotel znajdował się w miejscowości Acharavi na północy wyspy Korfu. Acharavi to niewielka turystyczna miejscowość położona nad Morzem Jońskim. Piękna piaszczysta plaża z odrobiną kamieni, później przechodzi w plaże żwirowo – kamienistą (jeśli podążamy na zachód w kierunku Rody). W miejscowości znajduje się mnóstwo hoteli, kilka wypożyczalni samochodów i skuterów, kościół, sklepy i sklepiki oraz dwie lub trzy szkoły nurkowania. Oto fotorelacja: Kaktus z jadalnymi owocami - próbowaliśmy i były bardzo smaczne :) Lokalna knajpka Teren hotelu Widok na na budynek główny hotelu Park wodny Hydropolis (z przerażającą pionową zjeżdżalnią) Rondo w Acharavi Sklepik z lokalnymi wyrobami (m. in. przetwory z kumkwatu) Tęcza :) Jak wyczytałam w Internecie Korfu ma wyższe średnie opady niż reszta Grecji. My mieliśmy okazją podziwiać jedną potężną ulewę.  W tle góry Albanii Sz

"Ubierz się w kolor. Tajniki analizy kolorystycznej" - książka Aleksandry Frątczak

ALEKSANDRA FRĄTCZAK, „UBIERZ SIĘ W KOLOR. TAJNIKI ANALIZY KOLORYSTYCZNEJ”, 2014 W ostatnim czasie z powodu innych zobowiązań oprócz typowej literatury wybieram również lekkie pozycje, które szybko się czyta. W minionym miesiącu oprócz książek o rosyjskiej duszy, czytam poradniki poświęcone modzie i stylizacjom. Dziś na tapecie bardzo ważny aspekt wizerunku jakim jest analiza kolorystyczna, częściowo poruszana w książce „Radzka radzi: Tobie dobrze w tym” , którą recenzowałam poprzednio. Kim jest Autorka? Aleksandra Frątczak to osobista stylistka, makijażystka i szkoleniowiec. Swoją karierę zaczęła pracując jako makijażystka w Londynie. Na co dzień zajmuje się przeprowadzaniem analizy kolorystycznej i doborem garderoby. Prowadzi również szkolenia z zakresu budowania wizerunku. O czym jest ta książka? Cienka, ale bardzo konkretna książka. Jeśli nie wiecie jaki macie typ kolorystyczny – śmiało po nią sięgajcie. I tu Was zaskoczę – jest ona skierowana zarówno do pań

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”

Katarzyna Miller, „Nie bój się życia”, Warszawa 2010 Nie zawsze lubiłam książki tej Autorki, niektóre wydawały mi się dziwne i irytujące. Jednakże ten zbiór felietonów przypadł mi do gustu. Poczucie humoru psycholożki jest ujmujące. Felietony, które wcześniej publikowane były w magazynie „Zwierciadło” poruszają najróżniejszą tematykę. Od ojcostwa, poprzez śmiech i zabawę aż do spraw, które przerażają niemal wszystkich – śmierci, starości i przemijania. „Wiele osób widzi życie jako drogę w dół. Ja, tak jak Jung, widzę życie człowieka jako powolną wędrówkę ku górze lub w głąb. Wędrówkę ku czemuś. Każda faza życia jest niezbędna, by życie było pełnią ludzkiego losu. Starość jest tego ukoronowaniem. Zebraniem w bukiet doświadczenia, przenikliwości, osobowości, stosunku do świata i do siebie.” (Fragment książki, s. 20). Autorka z właściwym sobie poczuciem humoru porusza tematy trudne, niewygodne, czasami nawet tabu. Felietony są krótkie, ale mimo pozornej lekkości, skłan