Przejdź do głównej zawartości

Jak poprawnie pisać?


„SZTUKA PISANIA. PRZEWODNIK PO TEKSTACH UŻYTKOWYCH”, MONIKA ZAŚKO – ZIELIŃSKA, ANNA MAJEWSKA TWOREK, TOMASZ PIEKOT, WARSZAWA 2008

Świetna książka, którą mogę z czystym sumieniem polecić wszystkim – uczniom, studentom i każdej dorosłej osobie. Przejrzysty, napisany prostym i zrozumiałym językiem poradnik o tworzeniu tekstów. Oprócz ogólnych zasad i ram pisania zarówno listów prywatnych, notatek jak i oficjalnych pism, zawiera wzornik z ponad 80 – cioma rodzajami dokumentów.

Książka zaczyna się od zdefiniowania czym właściwie jest tekst – i niby wszyscy wiemy, że tekst to pewien ciąg wyrazów. Ale okazuje się, że nie tylko. Tekstem można nazwać „każdą wypowiedź zarówno pisaną, jak i mówioną. (…) jest to przekaz, który zawiera w sobie zarówno komponenty językowe (czyli słowa), jak i niejęzykowe (gesty, kolory, wielkość czcionki, jakość papieru (…).”(s. 11).

Uważam iż ta definicja jest bardzo szeroka i ciekawa, ponieważ na co dzień nie zawsze zwracamy uwagę na dodatkowe komunikaty – np. jakość papieru. A może warto włożyć trochę wysiłku w przygotowanie miłych liścików dla członków rodziny lub wysłanie podziękowania dla osób, które wyświadczyły nam przysługę. Warto inicjować w swoim otoczeniu takie pozytywne gesty.

Następnie dowiemy się jakie cechy ma dobry tekst i jak się go tworzy. Po wybraniu wzorca tworzymy plan roboczy i plan szczegółowy. Oczywiście nie przy każdym tekście konieczne jest takie rozbudowywanie przygotowań, ale już podczas pisania pracy licencjackiej/ magisterskiej działanie zgodnie z planem pozwoli uniknąć zamieszania i chaosu.

Rozdział II mówi o tekście i jego roli w komunikacji między ludźmi. Poruszone są kwestie zarówno komunikacji oficjalnej, prywatnej, ale również przemawiania do większego grona słuchaczy. Oczywiście nie jest to książka w stylu – jak dobrze poprowadzić prezentację, więc nie należy spodziewać się tu całej gamy rad na ten temat. 

Jest również wpis rozróżniający dokument oficjalny od urzędowego. A także scenariusze zachowań komunikacyjnych, czyli jak mamy się zachować otrzymując zaproszenie na ślub, chrzciny itp., życzenia świąteczne i inne oraz na przykład kondolencje.

W rozdziale III szczegółowo są omawiane działania jakie możemy podjąć na tekście. Jak sprawdzić segmentację tekstu, zmienić stopień spójności oraz napisać tekst w jednym stylu (co wcale nie jest takie łatwe). I bardzo ciekawy podrozdział: przytaczanie cudzych słów i tekstów. Jak cytować w życiu prywatnym, w pismach do instytucji czy w pracach naukowych. Kolejno dowiemy się również jak streszczać tekst (jest na to bardzo prosty u skuteczny sposób, zaoszczędzający wiele czasu).


Ostatni IV rozdział omawia wizualność tekstu, czyli zasady wyróżniania różnych treści, układ, stosowanie diagramów i schematów. Na końcu książki znajduje się wzornik z przykładami.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Lato bez mężczyzn”

SIRI HUSTVEDT, „LATO BEZ MĘŻCZYZN”, WARSZAWA 2014 Niestety dzisiaj niepochlebna recenzja znajdzie się na moim blogu. Przeczytałam tę książkę tylko dlatego, że byłam w podróży i nie miałam nic innego do czytania. Okładka w bibliotece zachęciła mnie bardzo – „Zabawna, poruszająca i błyskotliwa(…)”. Niestety nie pośmiałam się, a wręcz przeciwnie – byłam zniesmaczona. Spodziewałam się w miarę lekkiej historii (na co wskazywała między innymi grubość książki i projekt okładki, który nasuwał skojarzenie z leniwym i powolnym odpoczynkiem na łonie przyrody). Niestety wielkie było moje rozczarowanie. Główna bohaterka Mia zostaje porzucona przez męża, który odchodzi do młodszej kobiety. Przekreśla 30 lat małżeństwa i po prostu ją zostawia. Mia musi jakoś poskładać swój wewnętrzny świat, który po zdradzie runął jak domek z kart. Powraca w rodzinne strony, do małego miasteczka i tam prowadzi wakacyjny fakultet z poezji i pisania. Jej słuchaczkami i uczestniczkami warsztatów jest grupka...

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015

Jacek Antczak, „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall”, Warszawa 2015 Ta książka to niesamowita historia wspaniałej, wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki. Zebrane z różnych źródeł wywiady, rozmowy, cytaty, urywki – to wszystko tworzy spójny i bogaty obraz. Każdy reporter ma swój własny warsztat, system pokazywania prawdy. Hanna Krall zawsze starała skupić się na historii jednej osoby, dokładnie ją opisać i jej emocje, a przez to pokazać całość wydarzeń, kontekst. W książce jest odniesienie od innego mistrza reportażu – Ryszarda Kapuścińskiego, który ma całkowicie odmienny styl   skupia się na procesach, na ukazaniu problemu w dużej skali. Jednakże Hanna Krall poprzez swoje skupienie na konkretnych bohaterach również w doskonały sposób potrafi dotrzeć do Czytelnika, zachęcić go do refleksji, zastanowienia nad tym, w jaki sposób by postąpił w podobnej sytuacji… Cytaty: „- Mówi się, że po terrorystycznym ataku 11 września 2001 świat stał się inny niż dot...

Wpis gościnny - Marta o "Karuzeli z Madonnami"

RACZEK TOMASZ, „KARUZELA Z MADONNAMI”, WARSZAWA 2003,           Po raz kolejny prezentuję Wam na blogu recenzję Marty. Tym razem nie jest to książka historyczna. Marta recenzuje zbiór wywiadów/ historii/krótkich opowieści znanego dziennikarza. Zapraszam do lektury J . O czym jest ta książka? Zastanawiałam się  skąd w życiu Pana Tomasza Raczka aż 57 kobiet i jakie role w nim odegrały? Jak znalazł każdej z nich należną jej przestrzeń? To 57 portretów wybitnych kobiet ze świata kultury, które swoją charyzmą potrafiły w nim zaistnieć. Należą do nich aktorki, dziennikarki, piosenkarki… Bardzo podoba mi się sposób ich kreacji. Umiejętność zadawania pytań, prowadzenie rozmowy lub tworzenie intrygującego portretu (nawet bez niej), stanowią plastyczny materiał dla czytelniczej wyobraźni. Doceniam w tych wywiadach możliwość poznania tych kobiet od strony zarówno zawodowej jak i prywatnej. Mam na myśli ich refleksje na różn...